Gelmişine geçmişine Sevgili...

Her mutlu aşk hikayesinin sonu saçmalıkla bitiyor,
her masum hikayenin sonunda bir piç oluşuyor ve o piç sevgiyi mahvediyor..
Aşk sonrasında oluşan nefret hiç bitmiyor, küçülmüyor, büyüdükçe büyüyor...dallanıyor budaklanıyor
Ve o nefretin gölgesini sevgi zannedip ona sığınan her insanı mutsuz ediyor... öldürüyor
İçimdeki nefretin mimarısın sevgili
Yarattığın  bu şahesere insanlar hayran kalıyor, tapıyor, piç!!!...
Unutmuyorum seni, unutamıyorum...
Her gün kafamda bin çeşit küfr üretiyorum gelmişine geçmişine ...
Bin türlü kazada kaybediyorum hayalimde seni ...
Ölümlerden ölüm beğenmiyorum senin için...
Sonra mezarınn önünde diz çöküp siyah siyah ağlıyorum..
Cehennem diliyorum ruhun için...
Göz yaşlarım siyaha boyuyor mezarına bıraktığım beyaz gülleri...
Belki de beyaza hiç layık olmadığın için böyle oluyor bilmiyorum...
Hissediyorum kefenin bile rimellerimin siyahıyla boyanmıştır...
Eminim toprak bile utanır senden...
iki dünya arasına sıkışan lanetli ruhsun sevgili, gelmişine, geçmişine ...