Aşk bazen gitmeyi gerektirir

Göğsüne saklanmıştım onun, Tanrım ne  güzel kokuyordu teni, ezberlemek istiyordum kokusunu saçlarımda dolaştıkça elleri zamanın durması için dualar etmek geliyordu içimden ...
Bazen bakıyordum gözlerine gülümsedikçe o, ben boğuluyordum gamzesinde
Biliyorduk sonu yoktu, çözüm yoktu, ayrılığın kahkahalarıydı sanki  cama çarpan sabırsız rüzgar..
Duygularımızın verdiği yetkiye dayanarak aşık olmuştuk...bize göre aşk, onlara göre suçtu, yasaktı  hislerimiz...
Susuyorduk kalp atışlarımız konuşuyordu sadece...
Kalkıp oturdum gitme zamanıydı, gözleri sessiz  "gitme" çığlıklarıydı.
Tenimiz dışında ruhumuzda taşıyorduk birbirimizin kokusunu.Elinde sımsıkı tutmuştu kırmızı rujumun imzaladığı peçeteyi.Sarıldık, omuzlarımızı yıkadı göz yaşları.
Ben ilk kez o gün öğrendim gülümseyerek ağlamayı, susarak konuşmayı ...
Ben gidiyordum ama ruhum sarılmıştı yere yığılan  Adama
Evet ben ilk kez o gün öğrenmiştim yaşayarak ölmeyi...

Neden susuyorsun?

Biliyorum sen de korkuyorsun...
susuyorsun çünkü farkındasın her şeyin
susuyorsun çünkü suçluyorsun  aşkı...
susuyorsun çünkü vazgeçtin bizden,"kalbimsin" dediğin benden
susuyorsun çünkü korkaksın Çocuk,koca bir korkak...
  İnkar etsek te birbirimizi, gözlerimiz buluştuğunda biz susturduk hep beynimizi
Ellerimiz her buluştuğunda sarılmaya mecbur etti bizi kalbimiz, unuttuk kavgaları, unuttuk yasakları, hatta unuttuk yalanlarımızı...
Sarıldık sımsıkı ,deli gibi kokladık,öperken ağladık hatta birbirimizi...
 Neredesin ? neden sevindirdik kaderi? neden malzeme çıkardık piç yalnızlığa?
Ayrılacaktık peki neden sevdik birbirimizi?
 Biliyorum içiyorsun eskisinden daha çok... biliyorum gel demeye  ne yüzün, nede gücün yok...
Damarlarımda dolaşıyor kan yerine sanki alev,yakıyor kalbimi, eritiyor içimdeki seni, beni, bizi... 
Neden susuyorsun?...
Biliyorum kolayı seçtin sen de...
Yağmurlar diliyorum Tanrıdan söndürsün bu günahın ateşini,silsin kalbimden ve dudaklarımdan izlerini...
Rüzgarlar diliyorum götürsün uzaklara kokunu...
 Artık ezberliyorum yalnızlığı  ...aklımdan bile geçme

Senden kalma bir haldeyim ...
 duygular karışık, umutlar utangaç
bugünler  saçma, yarınlar gereksiz
Oyalıyor kader beni "umut" ismini taktığı boş bir vaatle...
nefesimi kesiyor sensizlik,takılıyorum hayal sokaklarında yalnız, yalnız...
Boğuluyorum, yetmiyor bana evrendeki oksijen...

 senli sensizliklerdeyim...kısaca ben yine kendimsizliklerdeyim