Kadehlerle aldattım seni  her gece...

Hani o çok sevdiğin dudaklarım var ya biliyorumsun kaç kadehin teninde dolaştı usulca,sen yoktun aslında bende yoktum...senden sonra toz tuttu tüm duygular,kilidi açılmadı ne dudaklarımın, ne kalbimin...arasıra umut uğruyordu yaşam faturası için,görev iste kızamıyordum dengesiz,yalaka umutlara...bazen öyle sarhoş oluyordum ki kendimi kendimle dertleşirken buluyordum,biliyor musun öyle zordu ki benin uğramadığı bende beni bulmak...nereden bileceksin sen beni de yanlışlıkla götürdüğünü,sahi bilsen bırakır miydin beni karanlık kaldırımlarda bir başına ,öylece yalnız...?zaten bırakmadın mı bu sorgu sual yanlış....Neyse bunları konuşmayalım şimdi sen mutlu  gibi duruyorsun, sahi  anlat hadi nasıl  rol yaptığını...gözlerini okuyorum farkında değilsin,mutsuzluğuna sevinmek yerine gizlice ölüyorum içten içe ...ben de edemedim işte seni ..neydi? ha "mutlu"...gereksiz kıskançlıklar gereksiz tartışmalar aşağılamalar saçma küfürler bitirdi bizi dimi? en dengesiz duyguymuş aşk...sanki ben çok normaldim dimi? en aşırı doz dengesiz bendim gerçi...şimdi gözlerinin ıçine bakarak içiyorum şerefsizliğine ey sevgili...