itiraf

[kimseye değildir, kendime benim kinim..."Bence artık sende herkes gibisin"]

Yine gece, şarap, ben ve yine olmayan bir "sen" ... kahretsin yine "umut" .......................
    umut etmiştim işte, bu defa farklı olacaktı, mantığım benzetse de seni vefasıza, kalbim toz konduramamıştı sana.
Gözlerin öyle temizdi ki, gökyüzü misali, pardon unutmuşum, gökyüzünün de vefasızın önde gideni  olduğunu ...konumuz sendin dimi?!
içip içip bağırmak istiyorum seni ...senden sonra tanımadığım bu beni,suçlamak istiyorum şarkıları, beni senden çok sevenleri, hatta şarabı...
Ben hep sessiz sevdim seni...
 belki de sırf bu yüzden  duymadın beni...ben sıkıştırdım kendimi hep  satır aralarına senin, hep baş rollere yakıştırdım seni...şimdi yapmak istediğim ne mi?????
 gitmek belki senden uzaklarda damla damla bitmek ...
sığdıramıyorum lanet anıları bavuluma,  emanet  edemiyorumda başka birine, yada satamıyorum anılarımızı senin gibi .. senden sonra benim aklım firarda,seninse karakterin ...
Farklı sanmıştım  ben, oysa ne güzel hayal kurmuştum  kaderse yıkmıştı hepsini  senin yıktığın  gibi...sahi sen kimsin? sahi sen kader misin?  ecel misin? yoksa sende...
EVET...

 sende herkes gibisin...