Yine vurdu ruhunun kıyılarına,yine susturdu içindeki en derin susuşları,etrafına baktı en umursamaz bir tavırla, gülümsedi öteki kadın...
Yağmurdan korumaya çalışıyordu makyajlı yüzünu,yağmursa yemin etmişti sanki maskesini çıkartacaktı kadının,korktu kadın,ya görürlerse makyajla kapattığı masumiyetini,çok üşümüştü,dudakları titriyordu,saçlarını çılgınca öpüyordu rüzgar,havanın görünmez duvarlarına çarpıyordu kadının ruhu...
Kemiklerinin seksilik kattığı esmer vücudundan damlıyordu sabırsız yağmur...
Bakıyordu insanlara kendi büyülü camından,ne kadar mutlu görünümlü mutsuz vardı,ne kadar umut vaat eden umutsuz vardı,onun gibi...
Kaderi suçluyordu bazen,tüm ispat edilmişleri inkar ediyordu kadın,sanki kader sırtını dönmüştü ona, sessiz kalıyordu kadının haykırışlarına...
Aniden yüzünde dolaşan bakışları hissetti ,cevap vermek istemiyordu artık kadın onu sorgulayan bakışlara,o da öteki adamlar gibiydi sanki,belkide degildi ama artık şans verme kredisini çoktan tüketmişti kadın...
SANA AŞIK OLDUMMM RESMEN...
YanıtlaSil